อิทธิพลจากร่องมรสุมพาดผ่านภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย รวมถึงตอนบนของประเทศลาวเข้าสู่หย่อมความกดอากาศต่ำที่ปกคลุมตอนบนของประเทศเวียดนาม อีกทั้งอิทธิพลจากแนวพัดสอบของลมตะวันออกเฉียงใต้และลมตะวันตกเฉียงใต้ในระดับบนที่พัดปกคลุมพื้นที่

ตอนบนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบกับมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ที่พัดปกคลุมทะเลอันดามัน ประเทศไทย และอ่าวไทย มีกำลังค่อนข้างแรง ในช่วงปลายเดือนสิงหาคม 2567 ส่งผลให้ประเทศไทยมีเมฆปกคลุมในทุกพื้นที่ โดยมีกลุ่มเมฆหนาปกคลุมกระจายตัวเป็นหย่อม ๆ ในหลาย

พื้นที่โดยเฉพาะภาคใต้ที่ถูกปกคลุมด้วยกลุ่มเมฆหนาอยู่บ่อยครั้งกว่าพื้นที่อื่น และจะเห็นได้ว่าตั้งแต่วันที่ 22-28 สิงหาคม 2567 บริเวณจังหวัดภูเก็ตมีกลุ่มเมฆหนาปกคลุมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นเหตุทำให้เกิดฝนตกหนักและดินถล่มในครั้งนี้